Milaan it is...
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda en Richard
25 September 2012 | Italië, Milaan
We hebben gisteren nog even gauw een hotel in Milaan geboekt. Vandaag zou daar de enige mooie dag zijn, al had ik Milaan liever op de terugweg bezocht.
Venetië slaan we dit keer maar even over. Teveel gedoe voor een dagje in zo'n autoloze stad.
Had ik al gezegd dat het hier stinkt in het hotel? Er hangt een vreemd luchtje dat ik niet kon plaatsen, tot Rich me hielp: zweet! Er hangt een ongelofelijke zweetgeur. Gadverdamme. Maar wat wil je in een sportershotel?
Ik miste vannacht mijn eigen frisse bedje. Dit bed prikte(?)! Het eerste wat ik dacht was: don't let the bedbugs bite. Niet tof! Het dekbed voelde alsof er een fles stijfsel overheen was gegooid en gaf nauwelijks warmte. Maar eerlijk is eerlijk, als je moe genoeg bent, dan slaap je. Tot half zeven tenminste... Daarna kwam iedereen weer tot leven. Iedereen, behalve wij :)
Op naar Milaan dus... Zei ik dat Duitsland mooi is? Duitsland is lelijk! Zwitserland is mooi ;)
De Milkakoeien hebben hier een goed leven. Al heb ik geen paarse vachtjes gezien. Ik denk dat we genept worden... Of stonden ze verderop?
Met een landschap waar menig modeltreinlandschap naar gebouwd is, inclusief treintjes, maar dan in een schaal van 1:1.
Foto's maken onderweg zit er niet in, want langs de snelwegen staan van die lelijke geluidsmuren. Nergens zijn stopplaatsen met uitzicht. Jammer.
Tunnels bouwen kunnen ze wel in Zwitserland. De langste was de Gotthardtunnel; 17km lang en 74 nooduitgangen. Je zal er maar een nodig hebben.
Het eind van de tunnel kwam in zicht... Licht aan het einde van de tunnel. Nou ja... Licht? Wolken en regen! En de temperatuur was in die 17km gekelderd van 24 naar 11 graden. Hoezo? We gingen naar de zon! Er brak een lichte paniek uit. Gelukkig is Milaan nog ruim 150 km. Plek zat om die regen te laten vallen. Kom maar op! Als het daar maar droog zou zijn.
We reden verder in de regen; tunnel in, tunnel uit, ongeveer even hoog als de wolken die eruit zagen als een strook viezige watten.
75 km voor Milaan klaarde het op. Zon! Fijn!
We vonden het hotel, al bleek parkeren lastiger tijdens kantoortijden. Spullen gedropt op de kamer en gaan... Maar euhhhh... Waar moesten we zijn in Milaan? We hadden geen idee. Dat krijg je als je onvoorbereid vertrekt.
Internet bood enige uitkomst, al was er nog veel onduidelijkheid, dus op naar het centrum. We zouden daar wel een McDonalds of Starbucks opzoeken voor vervolginternet.
Parkeren bleek geen probleem met een invalidenkaart. Aan de rand van de autovrije zone. Ideaal. We stonden direct voor de McD, dus net zo ideaal.
Alleen... Milaan bleek eigen regelgeving te hebben voor internetgebruik. Hoezo? Je moet een Italiaans nummer hebben om publiek internet te mogen gebruiken en dat hebben we niet. Of je moet bij een OV punt (dat hebben wij ervan gemaakt) toegang vragen. Het kan ook bij een VVV-kantoor zijn geweest.
We hebben ons vooral bezig gehouden met etalagegapen en oriënteren. We besloten namelijk al direct dat we nog een dag zouden blijven. Rimini kon wachten. Wij vermaken ons hier wel...
Venetië slaan we dit keer maar even over. Teveel gedoe voor een dagje in zo'n autoloze stad.
Had ik al gezegd dat het hier stinkt in het hotel? Er hangt een vreemd luchtje dat ik niet kon plaatsen, tot Rich me hielp: zweet! Er hangt een ongelofelijke zweetgeur. Gadverdamme. Maar wat wil je in een sportershotel?
Ik miste vannacht mijn eigen frisse bedje. Dit bed prikte(?)! Het eerste wat ik dacht was: don't let the bedbugs bite. Niet tof! Het dekbed voelde alsof er een fles stijfsel overheen was gegooid en gaf nauwelijks warmte. Maar eerlijk is eerlijk, als je moe genoeg bent, dan slaap je. Tot half zeven tenminste... Daarna kwam iedereen weer tot leven. Iedereen, behalve wij :)
Op naar Milaan dus... Zei ik dat Duitsland mooi is? Duitsland is lelijk! Zwitserland is mooi ;)
De Milkakoeien hebben hier een goed leven. Al heb ik geen paarse vachtjes gezien. Ik denk dat we genept worden... Of stonden ze verderop?
Met een landschap waar menig modeltreinlandschap naar gebouwd is, inclusief treintjes, maar dan in een schaal van 1:1.
Foto's maken onderweg zit er niet in, want langs de snelwegen staan van die lelijke geluidsmuren. Nergens zijn stopplaatsen met uitzicht. Jammer.
Tunnels bouwen kunnen ze wel in Zwitserland. De langste was de Gotthardtunnel; 17km lang en 74 nooduitgangen. Je zal er maar een nodig hebben.
Het eind van de tunnel kwam in zicht... Licht aan het einde van de tunnel. Nou ja... Licht? Wolken en regen! En de temperatuur was in die 17km gekelderd van 24 naar 11 graden. Hoezo? We gingen naar de zon! Er brak een lichte paniek uit. Gelukkig is Milaan nog ruim 150 km. Plek zat om die regen te laten vallen. Kom maar op! Als het daar maar droog zou zijn.
We reden verder in de regen; tunnel in, tunnel uit, ongeveer even hoog als de wolken die eruit zagen als een strook viezige watten.
75 km voor Milaan klaarde het op. Zon! Fijn!
We vonden het hotel, al bleek parkeren lastiger tijdens kantoortijden. Spullen gedropt op de kamer en gaan... Maar euhhhh... Waar moesten we zijn in Milaan? We hadden geen idee. Dat krijg je als je onvoorbereid vertrekt.
Internet bood enige uitkomst, al was er nog veel onduidelijkheid, dus op naar het centrum. We zouden daar wel een McDonalds of Starbucks opzoeken voor vervolginternet.
Parkeren bleek geen probleem met een invalidenkaart. Aan de rand van de autovrije zone. Ideaal. We stonden direct voor de McD, dus net zo ideaal.
Alleen... Milaan bleek eigen regelgeving te hebben voor internetgebruik. Hoezo? Je moet een Italiaans nummer hebben om publiek internet te mogen gebruiken en dat hebben we niet. Of je moet bij een OV punt (dat hebben wij ervan gemaakt) toegang vragen. Het kan ook bij een VVV-kantoor zijn geweest.
We hebben ons vooral bezig gehouden met etalagegapen en oriënteren. We besloten namelijk al direct dat we nog een dag zouden blijven. Rimini kon wachten. Wij vermaken ons hier wel...
-
29 September 2012 - 13:16
Ma :
Ik heb het met plezier gelezen -
29 September 2012 - 14:04
Paul En Ronald:
Meid jij had schrijfster moeten worden. Ongelooflijk maar het boeit van de eerste tot de laatste letter. Je bent gewoon benieuwd wat er nog komen moet in je verhaal. Je wilt het gewoon in 1 ruk lezen. Hopelijk vind je nog wat zon onderweg want hier is het niet veel soeps. Buiten snotsoep dan. Want ja a la Belgique ca pleut ausssi. Vermoedelijk zal de celciusmeter hier ook nog dalen en voor de moment ,allee als gisteren het volle maangoud scheen, 12 graden. Men persoonlijke visie is wil je deze tijd van het jaar, warmte, dan ben je genoodzaakt te vliegen of een robocopkacheltje te importeren. Je kan natuurlijk ook even markten naar een fleeceke maar da voelt dan weer kleffy als je er teveel aan doet. Kortom geniet ook al laat Lora het afweten. X -
29 September 2012 - 17:09
Michel:
Hallo, leuk geschreven joh. Jullie maken steeds weer wat mee. Lekker geshopt in Milaan, waar zijn jullie daarna naar toe gegaan. Veel plezier de laatste dagen nog, we zien jullie snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
