17-05-2001 Dag 8: Yosemite National Park

Wat hadden we een heerlijk bed met dito kussens en wat had ik daar nog wat langer in willen liggen. Het was toch wat laat geworden gisteren, omdat we er niet zo goed uit kwamen waar we nou wel en niet in en door Yosemite konden komen. De kaarten konden ons niet zo veel verder helpen, dus we hebben het halve forum van Alles Aamerika afgestruind naar info. Daar kregen we echt te veel informatie; toen wisten we het helemaal niet meer.

Ondanks dat ik zo graag had willen blijven liggen, was ik al twintig minuten voor de wekker wakker. Dat was fijn. Ik voelde me ook redelijk uitgerust.
Rich had wel moeite met wakker worden; hij kwam wat moeilijk op gang.
Het ontbijt in dit hotel was ook iets uitgebreider dan in de vorige hotels. We hadden nu zelfs verse wafels. Met vers bedoel ik ook vers; met beslag en een wafelijzer.

Uiteindelijk vertrokken we dan toch naar Yosemite NP, via Sierra Forest.
Onderweg kregen we al snel regen, maar we waren nog positief. Volgens de weerinformatie was de regen pas tegen 14.00 uur voorspeld. Misschien was dat dan Nederlands tijd, want het regende ook bij aankomst in het park stevig door. Het zou vast later opklaren. Toch niet. We hebben de hele middag regen gehad, met als gevolg dat we weinig plaatjes hebben kunnen maken. Doordat we vroeg in het jaar zijn, zijn niet alleen sommige wegen nog gesloten vanwege de sneeuw, maar zijn er ook volop watervallen te bewonderen. Het waren er ontelbaar veel in alle formaten. Wat zit daar een kracht in; het is een mooi stukje natuurgeweld.
De sporen van een brand die in het park heeft gewoed waren nog duidelijk zichtbaar; door het hele park stonden en lagen bomen die verbrand waren.

Nadeel van het natte weer is dat Rich tot twee keer toe flink onderuit is gegaan toen hij toch probeerde een paar plaatjes te schieten. Schade: wat krassen op de camera, een verdraaide schouder, een geschaafde knie en een ernstig gekrenkt ego.
Voor vertrek had ik nog geïnformeerd of zijn bergschoenen mee moesten, maar dat was niet nodig. Achteraf had hij die heel goed kunnen gebruiken. Wellicht dat we toch nog een paar wandelschoenen gaan zoeken. Gelukkig is alles te koop.

Het deel van Yosemite dat toegankelijk was, vonden we los van de watervallen enigszins matig vergeleken bij wat we al gezien hadden. De rest hadden we gratis gezien; voor Yosemite moesten we 20 dollar betalen.
Op de terugweg besloten we toch even Tioga Pass te proberen; gewoon om te zien hoe ver we konden komen zonder sneeuwkettingen.
Deze weg zou de entree meer dan waard zijn; hoe mooi moet deze route zijn als het niet regent. Helaas stond zo’n acht kilometer verderop de controle op sneeuwkettingen. We moesten dus terug. En dat terwijl er nog helemaal niets aan de hand was; er lag nog helemaal geen sneeuw. Als je dat vergelijkt met de weersomstandigheden van een paar dagen geleden.

We moesten terug richting Mariposa, want de andere routes waren zonder sneeuwkettingen niet toegankelijk.
We hebben nog geïnformeerd bij een benzinepomp die adverteerde met de verhuur van sneeuwkettingen, maar die waren op. Tioga Pass was nu echt geen optie meer.

In Mariposa kun je bij de benzinepomp voor 89 dollar een vuurwapen kopen; compleet in plastic verpakt; zo één waarbij je een schaar nodig hebt om hem open te krijgen.
Langs de kant van de weg staan zo nu en dan borden die vragen om steun aan de troepen in Afghanistan en op de heuvel staat een bord dat verwijst naar de dood van Osama met een tekst die laat blijken dat de mensen er hier erg blij om zijn. In ons hotel van gisteren hing een krantenartikel waarin stond dat Osama dood is met een grote foto erbij. Door de foto stond een groot rood kruis.
Opmerkelijk is overigens dat we nog geen moslims in dit gebied hebben gezien. Wij zien een verband haha.

Uiteindelijk zijn we doorgereden naar Fresno. We zullen onderlangs naar Death Valley moeten, dus de route wordt behoorlijk aangepast.
We zijn in ieder geval al lang blij dat we de overnachtingen niet vooraf hebben geboekt.
Wat ik echt nog even kwijt wil is dat ik enigszins verrast ben door de routes. Ik had veel grote snelwegen verwacht, maar we rijden vrijwel voortdurend op een soort provinciale wegen. Dat is een vreemde gewaarwording. Overal kun je langs de weg fruit en noten kopen. Best geinig eigenlijk.