22-05-2011 Dag 13: Las Vegas

We verlieten Beatty en gingen via de noord-zuid route van Death Valley naar Vegas. Ik wilde graag nog langs de Badwater zoutvlakten.
De zoutvlakte lag onder de plek waar we gisteren stonden bij Dantes View. Het uitzicht daar was al heel wijds, maar als je letterlijk op de zoutvlakte staat valt alles in het niets. Wat is die vlakte onwerkelijk groot! Alles lijkt vanuit de hoogte zo dichtbij, tot je er naartoe gaat. De zoutvlakte denk je even over te lopen. Dat denk je dus inderdaad, maar daar blijft het bij. We zijn nog niet eens tot een zesde gekomen.
De hitte die er heerst is onverdraaglijk; dit zijn echte woestijntemperaturen; als er al wind staat is het een droge, hete woestijnwind. Dit is Death Valley.
Vrijwel iedereen draaide om op het punt waar wij dat ongeveer deden. Een enkeling hield vol en ging verder, maar ook zij haakten niet veel verder af. Bij terugkomst had het mij een blaar en een paar blaren in wording opgeleverd.
Het plaatje van het informatiebord en uit de folder was in geen verre omtrek te bekennen. Dat was nou jammer, want het was zo’n mooi plaatje.

Een eind verderop zagen we twee motorrijders langs de kant van de weg.
Één van hen stond in de berm met zijn motor. De andere motor stond er ernstig gehavend bij. De bestuurder ontbrak. We draaiden terug om te informeren of we iets konden doen, maar de man liet weten dat hulp onderweg was.
We zagen de bestuurder van de gecrashte motor iets verderop op de vlakte met een eigenhandig gecreëerde beschutting. Dat kwam wel goed.

Death Valley is overigens een paradijs voor testauto’s. Bij Dantes View zagen we weer de testauto’s die we aan Kia toebedeeld hebben en er kwam nog een testauto van Buick bij.
Later kwam er nóg een Kia bij. Deze jongens weten wat ze doen. De motorrijder had de bocht blijkbaar verkeerd ingeschat.

Onderweg hebben we bij de McDonalds een kop koffie gehaald en tevens het internet misbruikt om een kamer te zoeken in Vegas. We besloten om de eerste nacht in Circus Circus te verblijven.

Bij het tanken kocht de man voor ons een sixpack blikjes bier. Hij hoefde er geen tasje bij. De dame achter de kassa stond erop dat hij het tasje er omheen deed; het is hier in Nevada namelijk in de wet opgenomen dat drank niet zichtbaar mag zijn.

Bij het hotel stonden er drie rijen met mensen aan te schuiven. Ik sloot netjes achteraan aan, maar werd al binnen een minuut uit de rij geplukt. Ik was gewoon direct aan de beurt!
We kregen een King kamer in de Westelijke toren op de 30ste verdieping. Jeeeeeeej!
Hoe hoger hoe beter. Het uitzicht overdag was niet heel bijzonder; we keken uit over de weg waarlangs we aankwamen. Vooral veel grijs dus.
Zodra ’s avonds de verlichting aanging werd het daarentegen een stuk mooier. Dan kijk je over de hele stad en zie je miljarden lichtjes. Jammer alleen dat de ramen hoognodig gewassen moeten worden, dus een mooi plaatje zat er niet in.
Het was wel een ruime en lichte kamer, met een super hoog bed. Ik gok op 70cm. Het was in ieder geval stukken hoger dan dat van ons en dat is geloof ik al 65cm hoog.
Er is ook geen herrie van voorbij denderende treinen en het straatverkeer is nauwelijks hoorbaar. Bovenal is het schoon en dat is fijn. Al met al best een fijne kamer.
Het hotel ligt aan het begin van De Strip. Voor wie niet weet wat De Strip is: daar gebeurt het allemaal. Daar staan de hotels en casino’s die elkaar de ogen uit proberen te steken. In ons geval betekent het dat we best een eindje van het bruisende hart vandaan zitten. We zullen dus morgen gaan wisselen van hotel; morgen wordt het hotel Imperial Palace. Van daaruit is alles net wat makkelijker te belopen dan vanuit hier.

Bij gebrek aan een koelkast heeft Richard trouwens een koelkast op de kamer gecreëerd. Om deze thuis na te maken heeft u nodig: een ijsmachine, een wastafel en een ijsemmertje.
Moeilijkheidsgraad: eenvoudig.
Instructies: U haalt de stop uit in de wastafel (zodat het smeltwater weg kan), vult drie emmertjes ijs bij de ijsmachine, leegt deze emmertjes een voor een in uw wastafel en stopt uw drankjes tussen het ijs.
Koeling gegarandeerd!

’s Avonds zijn we even over De Strip gereden en hebben we ons flink vergaapt.
Richard is nog wat avondplaatjes gaan schieten. De plaatjes van overdag zijn niet zo bijzonder hier. Hier gebeurt alles ’s nachts (en 24 uur per dag in de casino’s).
Morgen meer, maar dan te voet.